تثبیت پسماند خاک سنگ آهک در بتن خودتراکم و اثر آن بر خواص کارایی، مکانیکی و دوام

خاک سنگ آهک پسماندی است که در نتیجه خرد کردن سنگ‌های آهکی جهت تولید سنگدانه مصرفی در بتن بوجود می‌آید. وجود این ماده زائد در طبیعت موجب به وجود آمدن مشکلات گوناگون زیست محیطی می‌گردد. پژوهش حاضر به منظور تثبیت این پسماند در بتن خودتراکم و بررسی اثر آن بر خواص کارایی، مکانیکی و دوام صورت پذیرفته است. بدین منظور 9 طرح مخلوط حاوی درصدهای جایگزینی مختلفی از خاک سنگ آهک و بدون آن در انواع مواد سیمانی حاوی و فاقد میکروسیلیس مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته اند. برای بررسی خواص مکانیکی از آزمایش‌های مقاومت فشاری و مقاومت کششی غیر مستقیم و برای بررسی خواص دوام، آزمایش‌های نفوذ یون کلراید (RCPT) و تخلخل باز بر روی نمونه‌های حاوی خاک سنگ آهک و همچنین نمونه شاهد فاقد آن انجام شد. خواص کارایی بتن‌های خودتراکم نیز با انجام آزمایش‌های جعبه L (L-Box) و جریان اسلامپ (Slump Flow) سنجیده شدند. نتایج نشان داد که نمونه‌های حاوی درصد بهینه ای (حدوداً 10) از خاک سنگ آهک دارای خواص کارائی، مکانیکی و دوامی بهتری نسبت به نمونه شاهد می‌باشند. در نتیجه با مصرف خاک سنگ آهک به عنوان یک نوع ماده پسماند در بتن‌های خودتراکم، علاوه بر بهبود خواص کارایی، مکانیکی و دوام، می توان در راستای تأمین اهداف توسعه پایدار و حفظ محیط زیست گام برداشت.